Eindverslag Jo;

Beste volgers,

Mij voorstellen hoeft niet meer, omdat foto's en ook mijn naam herhaaldelijk door Arno op de site is gezet....wat ze voortreffelijk deed.!!
Verschillende vroegen aan mij... hebben jullie een bandje of hebben jullie zoveel sms’jes gestuurd om dat lange verhaal steeds maar weer in Uden te krijgen, neen.. ..Hans belde iedere namiddag naar Arno, zijn verhaal werd dan letterlijk via het kopje van Arno omgezet in een voortreffelijk leesbaar verhaal en vervolgens op de site gezet.

Voor mij was het veel eenvoudiger ik hoefde alleen maar de gemaakte foto's op te sturen via mijn mobiele, voorwaarde was wel dat er Wi-Fi aanwezig was.

Inmiddels zijn we al sedert woensdagavond thuis na een wel erg lange zit van 29 uur tot Luik, maar de bipspijn verdween in Maastricht meteen toen we Arno en Tineke zagen en overladen werden met bloemen en geneugtes.
Daarna nog een flinke pint gedronken en als afsluiting Chinees gegeten iets wat we gemist hadden in Spanje.
Het eten in Spanje was bijna altijd voortreffelijk en voldoende, zelfs voor mij gezien ik gewoon steeds een beetje meer nodig had dan Hans, alleen wat drank betreft waren we beter in evenwicht.

We hebben de tocht gemaakt zonder een dag rust en we hebben gelopen volgens ons etappeboek. Omdat we de minder gelopen Noord/Primitivo-route volgde waren er ook minder Refugio's of Herbergen dus je moest zo lopen dat er ook op het einde daadwerkelijk een slaapplek was én dat er ook een eetmogelijk of Herberg inc. eten was of een winkel. In een Herberg was meestal een magnetron en soms een pitje om te koken.
We hebben geen honger geleden en zelfs een keer via een automaat in de Herberg gegeten en opgewarmd, alles smaakt als je maar honger hebt.

Met Hans heb ik voortreffelijk gelopen die 33 etappe dagen, hij liep me altijd net iets te snel terwijl hij ook nog één kilo meer in zijn rugzak had, een kwestie van aanpassen en dat kan Hans heel goed, ....”van geen probleem” …tot ...”doen we dat toch”…, nooit mopperen.! We hebben altijd genietend gelopen....op die hoosbuien dagen na, met regenwater in de (Hans) schoenen, want ik had er iets op gevonden!!! Over het weer kunnen we zeker niet klagen, dat was meestal prima..

We hebben veel interessante mensen ontmoet... mee gegeten.. gelachen.. verteld, mensen uit alle werelddelen en dat maakt zo'n Santiago tocht gewoon uniek, we hebben verschillende adresjes waar we welkom zijn...wie weet waar we nog terecht komen.?

Voor mij was deze tocht weer een geweldige ervaring die ik absoluut niet gemist zou willen hebben.
Ik ben Hans dan ook dankbaar dat hij mij gevraagd heeft om nog eens effe dat tochtje te maken, hoewel ik het toch zwaar vond. Zeker wanneer we weer eens een zware berg steil naar boven gingen, met de zak op onze rug, en dan bleek meestal dat waarvoor je ging...dat kapelletje... gesloten was en je vervolgens weer op de route terug gestuurd werd via de gele pijlen. Vaak zeiden we dan tegen elkaar; “Hadden we dat maar geweten.!”

Na deze afsluitbrief ga ik mijn foto's eens allemaal bekijken en ga ik met een geopende heerlijke fles wijn die ik van Arno en Tineke heb gekregen alles nog eens goed bekijken en nagenieten. Hopelijk hebben jullie ook genoten van ons avontuur ..?..Wat ik trouwens iedereen aanraad ...., wanneer je goed ter been bent natuurlijk, om zo'n Santiago tocht te maken.

Dank aan jullie volgers, leuk dat er zoveel reacties waren en wij steeds een dag later weer konden lezen wie er iets gestuurd had via onze site, prachtig en steunend voor ons.
Maar de site blijft voorlopig open en iedereen kan nog reageren.

Fijn dat ik nog een mogelijkheid krijg om wat aan jullie te schrijven, nogmaals veel dank aan jullie volgers.. maar vooral ook aan Hans de trouwe sterke steun voor mij en Arno voor alle puf puf verhalen...het moet een behoorlijke klus zijn geweest zijn.....maar na 1 november heb je alle gelegenheid om samen met Hans iedere dag te genieten van de echte vrijheid.!?

Groet Jo van Mil

jovanmil45@gmail.com